Pałac eklektyczny znajdujący się w Iłówcu, nawiązuje do włoskiego renesansu, gruntownie przebudowany w 1866 roku z wcześniejszej XVII- lub XVIII-wiecznej budowli, dla Rolfa Eberharda Lehmanna (rolnika i przemysłowca). W fasadzie frontowej ryzalit środkowy, z bogatą sztukaterią w formie alegorycznych postaci kobiecych, trzymających w ręku symbole postępu w rolnictwie – lokomobilię i pług. W zwieńczeniu fasady tarcza z inicjałami RL i data 1866 oraz snopek zboża. Całość po bokach ujęto ceramicznymi postaciami kobiecymi, symbolizującymi zajęcia rolnicze i hodowlane. Kompozycja elewacji ogrodowej przypomina pałac w Knoop, w Szlezwiku-Holsztynie. Środkową część stanowi wysunięty ryzalit, z podwyższoną salą, otwartą trzema półkoliście zamkniętymi porte fenetrami na przylegający ogrodowy taras. Bogate oprawy okien, gzyms podparty ceramicznymi konsolami w narożach pałacu (głowy koni). Wewnątrz: bogate dekoracje sztukatorskie. Układ wnętrz jest wynikiem murów starszej budowli, na osi budynku hall i salon. Zespół zabudowań gospodarczych m.in. stajnia-powozownia, ośmioboczny neogotycki kórnik, gorzelnia – płotkarnia z II poł. XIX w.